Voorzitter: Ad Plante
In het dagelijks leven: Internetwerker, levensgenieter, verzorger en vrijwilliger en last but not least, vader.
Mijn betrokkenheid bij Papua?
Geboren in Nederland en opgegroeid op Nederlands Nieuw-Guinea, eerst in Korido op het eiland Supiori en later in Fakfak op de zuidkust. Ik heb daar een fantastische jeugd gehad. Wijlen Rachel Awom, de moeder van Vien en Cius woonde bij ons in Korido als mijn grote zus. Ze was ”informeel” geadopteerd door mijn ouders. Voor ons zijn de Sawors daarom als familie. Nederland is mijn vaderland, en Papua is mijn moederland. Toen wijlen Zacharias Sawor mij vroeg om actief te worden voor Stichting Rajori, heb ik volmondig ja gezegd. Ik ben 2 maal terug geweest en kwam eigenlijk een beetje thuis. Wilt u meer weten over mijn band met Papua? Klik dan op Ad Plante.
Projectcoördinator: Vien Sawor
In het dagelijks leven: Werkt als fondsenwerver en bid- en proposal writer in de non-profitsector. Ervaren projectmanager in het bedrijfsleven met een drive voor social impact.
Mijn betrokkenheid bij West Papua?
Mijn roots liggen in West Papua. Mijn ouders komen van het eiland Biak. Zelf ben ik in het oostelijke gedeelte van het immense eiland geboren in Papua New Guinea in 1968, tijdens de vlucht van mijn ouders, net voor de officiële inlijving van West Papua bij Indonesië. In 1992 keerde ik voor het eerst terug. Ik bezocht mijn familie en ik was gelijk verkocht én raakte verknocht aan dat prachtige land! Door mijn werk bij Stichting Rajori hoop ik op mijn manier bij te dragen aan betere kansen voor de Papua’s op gebied van onderwijs en gezondheid en uiteindelijk aan een hogere mate van welvaart en geluk. Dit zijn zaken die voor mij vanzelfsprekend zijn omdat ik de mogelijkheid heb gehad op te groeien in het welvarende Nederland. Door mijn vele bezoeken aan West Papua besef ik dat dat helaas voor veel Papua’s geen vanzelfsprekendheid is. Stichting Rajori stelt me in staat “iets’’ terug te doen!
Bestuurslid: Cius Sawor
In het dagelijks leven: Zzp’er, eigenaar Awom Dienstverlening: van interieur reiniging gebouwen tot kok en technische klussen: Cius kan het allemaal! Is een veel gevraagde topkok op de bruine vloot.
Mijn betrokkenheid bij Papua?
Ik ben geboren in Sukarnapura wat nu Jayapura heet, vroeger heette dat Hollandia en tegenwoordig Port Numbay in de provincie Papua. Het grootste gedeelte van mijn familie woont daar nog. Ik probeer zoveel mogelijk voor mijn landgenoten daar wat te betekenen door bijv. duurzame schoonwaterprojecten op zonne-energie te realiseren. Dit is niet alleen voor de bevolking beter, maar ook voor het milieu aangezien er geen vervuilende aggregaten op diesel meer worden gebruikt. En zon is er in overvloed in Papua dus een voordehandliggende oplossing waar ik me helemaal in kan vinden.
Penningmeester: Roos Kamphuis
In het dagelijks leven: Werkt als anasthaesist in een ziekenhuis, sociaal betrokken en zeer sportief. Ook moeder van vier kinderen.
Mijn betrokkenheid bij Papua?
Tot 2000 was ik slechts minimaal bekend met Papua en de geschiedenis daarvan. Totdat ik mijn man leerde kennen die geboren is in het toenmalige Sukarnapura en overigens opgegroeid in Wageningen. Via hem maar vooral ook via zijn vader Zacharias Sawor en de andere familie leerde ik steeds beter wat het betekent om papua te zijn, of althans om er mee getrouwd te zijn. De onderlinge band en het gevoel iets te willen betekenen voor de familie in Papua en de mensen daar spreken mij erg aan. Ik raak vaak ontroerd als we muziek maken met elkaar en de liedjes een betekenis krijgen. De twee keren dat we erheen zijn geweest staan in mijn geheugen gegrift. Mijn eerste bezoek was erg indrukwekkend omdat alle verhalen toen een plaats kregen. Het was aanvankelijk wel lastig omdat ik nog geen Indonesisch, sprak, maar ondanks dat kreeg ik goed de intentie mee. En die was goed! Sinds dat wij kinderen hebben vragen wij elk jaar een nichtje of neefje uit de familie of kennissenkring om bij ons als au pair te komen. Zo heb ik allereerst Indonesisch geleerd, krijgen onze kinderen iets (meer) mee van de Papua cultuur, en kunnen wij hen iets laten zien van Nederland en Europa. Voor mij betekent het ook een steeds sterkere band met de Papoea’s, en een belang om hun cultuur te behouden. Uit hun verhalen begrijp ik ook hoe groot de noodzaak is voor goed en toegankelijk onderwijs. Zodat zij later kunnen deelnemen aan de economische opbouw. Jonge Papoea’s die na een studie een baan op hun niveau kunnen vinden en niet gedwongen zijn om op een taxibrommer inkomen te vergaren. Met Stichting Rajori kunnen we studenten helpen om een studie te af te ronden. De generatie die straks aan zet is, die de Papoea-cultuur en gebruiken niet mag vergeten, moet hierin ondersteund worden.
Secretaris: Erik Middelman
In het dagelijks leven: Test Specialist en – coördinator bij Specialisterren.
Mijn betrokkenheid bij Papua?
Ik ben getrouwd met een Nederlandse Papoea. Ze heeft mij één keer meegesleurd naar dat verre land; daarna ben ik uit vrije wil meegegaan :-). Hoewel West Papua een prachtig land is, is er ook veel armoede en zijn er veel misstanden. Via stichting Rajori hoop ik een kleine bijdrage te leveren aan een beter leven en betere toekomst voor de Papoea’s.
Oud bestuurslid: wijlen Janneke Plante
In het dagelijks leven: Student Bestuurskunde Universiteit Leiden, faculteit Den Haag
Mijn betrokkenheid bij Papua?
Op mijn 12e mocht ik met mijn vader mee naar het verre Papua, het voormalig Nederlands Nieuw Guinea, nu een provincie van Indonesië. Ik raakte gefascineerd door het land en de mensen, hun manier van leven vooral in de buiten gebieden, waar nagenoeg geen reizigers komen. Ik heb toen met eigen ogen gezien wat de stichting daar doet en wat voor invloed het heeft. Maar ik zag vooral wat er nog gedaan moet worden o.a. op het gebied van gezondheid, educatie en milieu. Graag wil ik mij inzetten om het gedachte goed van onze stichting levend te houden en er jongeren bij betrekken. Daarom ben ik bestuurslid geworden.
Janneke is overleden op 9 september 2015 ze werd 21 jaar.